Όπως γνωρίζουμε, κάποιες φορές ένα παιδί μπορεί να γεννηθεί με μια «κατάσταση», μια ειδική εκπαιδευτική ανάγκη ή αναπηρία (σύγχρονοι ορισμοί), η οποία θα επηρεάσει με κάποιον τρόπο την ανάπτυξή του. Κάποιες άλλες φορές, αυτή η εκπαιδευτική ανάγκη ή αναπηρία δεν είναι εμφανής από τη στιγμή της γέννησης, αλλά παρουσιάζεται ως κάποιο εμπόδιο σε κάποιο αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού καθώς μεγαλώνει, ανησυχώντας τους γονείς και τους γιατρούς.
Η πρώιμη παρέμβαση σημαίνει ακριβώς αυτό: να βρεθούν οι τρόποι, οι τεχνικές και οι συνθήκες, οι οποίες θα βοηθήσουν ένα παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή αναπηρία να αναπτύξει στο μέγιστο τις ικανότητές του και να είναι από μικρή ηλικία λειτουργικό μέσα στην οικογένεια με στόχο τη λειτουργικότητα στο σχολείο και τα υπόλοιπα περιβάλλοντα.

Τομείς ανάπτυξης που ενισχύονται σημαντικά με την πρώιμη παρέμβαση:
• Κινητική ανάπτυξη: η ικανότητα του παιδιού να κινείται, να παρατηρεί ήχους και οπτικά ερεθίσματα.
• Γλωσσική ανάπτυξη: η ικανότητα του παιδιού να αρθρώσει λόγο, να χρησιμοποιήσει σωστό λεξιλόγιο, να επικοινωνήσει.
• Κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη: η ικανότητα του παιδιού να συμμετάσχει σε ομαδικά παιχνίδια και δραστηριότητες, να αναπτύξει κοινωνικές σχέσεις με άλλα παιδιά και δασκάλους, να εκφράσει τα συναισθήματά του.
• Γνωστική ανάπτυξη: η ικανότητα του παιδιού να σκέφτεται, να αναλύει, να θυμάται και να μαθαίνει.

Τα Γενετικά Σύνδρομα σχετίζονται με σοβαρές εξελικτικές βλάβες όπως Μαθησιακές δυσκολίες, διαταραχές Λόγου και Ομιλίας, προβλήματα επικοινωνίας και προσαρμογής, κτλ.
Όταν κάνουμε λόγο για Σύνδρομο, εννοούμε μία κλινική εικόνα που χαρακτηρίζεται από πολλές εκδηλώσεις ασθενειών, οι οποίες έχουν κάποια συνάφεια μεταξύ τους. Όταν οι αιτίες του Συνδρόμου είναι γενετικής αιτιολογίας, τότε κάνουμε λόγο για Γενετικά Σύνδρομα.

Τα στοιχεία που μας ενδιαφέρουν στα Γενετικά Σύνδρομα είναι:
α) σωματικά χαρακτηριστικά,
β) γνωστική (νοητική) εξέλιξη,
γ) γλωσσική εξέλιξη,
δ) κοινωνική εξέλιξη – ανεξαρτησία,
ε) αποκλίσεις συμπεριφοράς.

Τα Γενετικά Σύνδρομα προέρχονται από χρωμοσωμικές ανωμαλίες, σύμφωνα με τις οποίες έχουμε μεταλλαγές στον αριθμό και στη δομή των χρωμοσωμάτων ή στην απόκλιση ενός μόνο γονιδίου.
​
Οι ανωμαλίες αυτές μπορεί να οφείλονται σε πολλούς παράγοντες, όπως π.χ. Σε βλαβερές επιδράσεις πάνω στο έμβρυο ή να εμφανίζονται τυχαία, όπως π.χ. Στο Σύνδρομο Down, όπου εμφανίζεται τρισωμία στο 21ο ζεύγος, οπότε το άτομο, αντί για 46 έχει 47 χρωμοσώματα στα κύτταρά του.


RETT

Τι είναι το σύνδρομο Rett;

Το σύνδρομο Rett αποτελεί μία περίπλοκη γενετική νευρολογική διαταραχή, φυλοσχετιζόμενη με τα θήλεα (εμφανίζεται μόνο σε κορίτσια). Επηρεάζει την επικοινωνία και τις κινήσεις του σώματος. Συνηθέστερα συνδέεται με βαριά νοητική υστέρηση και κινητική αναπηρία.

Ποια είναι τα πιο συχνά συμπτώματα;

Τα μωρά με σύνδρομο Rett γενικά γεννιούνται μετά από μια φυσιολογική εγκυμοσύνη και τον τοκετό. Τα περισσότερα φαίνεται ότι θα αναπτυχθούν κανονικά και συμπεριφέρονται φυσιολογικά για τους πρώτους έξι μήνες. Μετά από αυτό το διάστημα, τα σημεία και τα συμπτώματα αρχίζουν να εμφανίζονται. Οι πιο έντονες μεταβολές εμφανίζονται γενικά στους 12 έως 18 μήνες της ηλικίας, σε μια περίοδο εβδομάδων ή μηνών. 

Τα συνήθη χαρακτηριστικά σε άτομα που φέρουν το σύνδρομο Rett συνοψίζονται ως εξής:

• Μικρή περίοδος στην βρεφική ηλικία, όπου το παιδί φαίνεται να κάνει κανονική ή περίπου κανονική πρόοδο
• Μικρή περίοδος αδράνειας στην ανάπτυξη, περίπου από το τέλος τού πρώτου έτους, που διαρκεί μέχρι να αρχίσει η παλινδρόμηση
• Περίοδος παλινδρόμησης, όπου η ικανότητα ομιλίας και κίνησης των χεριών μειώνεται. Αυτό συμβαίνει μεταξύ 9 και 30 μηνών

• Ασυνήθιστες κινήσεις των ματιών. Παιδιά με σύνδρομο Rett τείνουν να έχουν ασυνήθιστες κινήσεις των ματιών, όπως κοιτάζοντας έντονα, ανοιγοκλείνοντας ή κλείνοντας το ένα μάτι κάθε φορά. 

• Ανάπτυξη επαναληπτικών κινήσεων στα χέρια (συστροφές, παλαμάκια, κτυπήματα των χεριών και τοποθέτηση των χεριών στο στόμα)
• Εμφάνιση δύσκαμπτης και τραχείας στάσης και βαδίσματος
• Κανονική περιφέρεια κρανίου κατά τη γέννηση με ακόλουθη επιβράδυνση στην ανάπτυξη του κρανίου μεταξύ των δύο μηνών και τεσσάρων χρόνων περίπου
• Απουσία άλλης ασθένειας, συνδρόμου ή τραυματισμού για να δικαιολογήσουν τα παραπάνω συμπτώματα.

Άλλα συμπτώματα που φαίνονται συνήθως:

• Ανωμαλίες στην αναπνοή συμπεριλαμβανομένου δύσπνοιας, κράτημα της αναπνοής και κατάποση αέρα.
• Επιληψία – πάνω από το 50% των ατόμων με σύνδρομο RETT βιώνουν κάποιας μορφής επηληπτικής κρίσης σε κάποια διάστημα.
• Ανωμαλία στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.
• Αυξημένο μυικό τόνο με τον χρόνο. Άκαμπτοι μύες, παραμορφώσεις στις αρθρώσεις.
• Άστατο περπάτημα (μόνο οι μισοί από αυτούς που πάσχουν από το σύνδρομο αποκτούν ανεξάρτητη κίνηση).
• Ανάπτυξη σκολίωσης (καμπύλη του σπονδύλου).
• Κύφωση
• Καρδιακή αρρυθμία (αρρυθμίες). Αυτό είναι ένα απειλητικό για τη ζωή πρόβλημα για πολλά παιδιά και ενήλικες με σύνδρομο Rett.

• Δυσκοιλιότητα. Αυτό είναι ένα κοινό πρόβλημα σε άτομα με σύνδρομο Rett. 

Πώς μπορεί να βοηθήσει η Λογοθεραπεία;

Θεραπεία του συνδρόμου Rett απαιτεί μια ομαδική προσέγγιση, συμπεριλαμβανομένης της τακτικής ιατρικής περίθαλψης και  φυσικά, την λογοθεραπεία.  Η ανάγκη για υποστήριξη δεν τελειώνει όταν τα παιδιά μεγαλώσουν - είναι συνήθως απαραίτητη σε όλη τη ζωή.
Η λογοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της ζωής ενός παιδιού με τη διδασκαλία τρόπων επικοινωνίας.


ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ

Τι είναι Εγκεφαλική Παράλυση;

    Η Εγκεφαλική Παράλυση (Cerebral Palsy) είναι μια πάθηση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος και είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κλινική εικόνα ενός ατόμου, που λόγω κάποιου εγκεφαλικού τραύματος αντιμετωπίζει προβλήματα στην κινητικότητα, των άνω ή / και κάτω άκρων και του κορμού του σώματος.

Τι μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική παράλυση;

Το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών με εγκεφαλική παράλυση, παθαίνουν εγκεφαλική παράλυση είτε κατά την εμβρυική περίοδο ή κατά τη διάρκεια του τοκετού

Σε μερικές περιπτώσεις, η εγκεφαλική παράλυση προκαλείται κατά τη διάρκεια παραμονής του εμβρύου στη μήτρα. Μερικές κοινές αιτίες είναι :

• μολύνσεις κατά την διάρκεια της κύησης
• ίκτερος
• ανοξία
• τραύμα στο κεφάλι κατά τον τοκετό και
• εγκεφαλικό

Τα ελλιποβαρή μωρά είναι 100 φορές πιο πιθανόν να πάθουν εγκεφαλική παράλυση από τα βρέφη με κανονικά βάρος τη στιγμή της γέννησης. Ακόμη, σε μερικές περιπτώσεις, η εγκεφαλική παράλυση οφείλεται σε ιατρικά λάθη τη στιγμή της γέννησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η εγκεφαλική παράλυση ξεκινά από την αρχή της ζωής του παιδιού.
Για ένα μικρο ποσοστό 10-20% η εγκεφαλική παράλυση είναι επίκτητη (δηλ. επέρχεται μετά τη γέννηση όπως για παράδειγμα, μόλυνση ,μηνιγγίτιδα ή εγκεφαλίτιδα και τραυματισμός στο κεφάλι λ.χ. από πτώση ή χτύπημα.

Ποια είναι τα συμπτώματα της εγκεφαλικής παράλυσης;

Τα σημεία και συμπτώματα εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας ή προσχολική ηλικία. Σε γενικές γραμμές, εγκεφαλική παράλυση προκαλεί :

• μειωμένη κίνηση που σχετίζεται με την υπερβολική αντανακλαστικά ή ακαμψία των άκρων και του κορμού
• ανώμαλη στάση
• ακούσιες κινήσεις
• αστάθεια του περπατήματος, ή κάποιος συνδυασμός αυτών

Η επίδραση της εγκεφαλικής παράλυσης σε λειτουργικές ικανότητες ποικίλλει σημαντικά.
Αναλυτικότερα τα χαρακτηριστικά που μπορεί να φέρουν άτομα με εγκεφαλική παράλυση είναι:

• Παραλλαγές του μυϊκού τόνου
• Δυσκαμψία των μυών και υπερβολικές αντανακλαστικά (σπαστικότητα)
• Δυσκαμψία των μυών με κανονική αντανακλαστικά (ακαμψία)
• Έλλειψη συντονισμού των μυών (αταξία)
• Τρόμος ή ακούσιες κινήσεις
• Κινήσεις σύσπασης (αθέτωση)
• Οι καθυστερήσεις στην επίτευξη κινητικών ικανοτήτων, όπως το να ανεβάζει τα χέρια ψηλά, να κάθεται μόνος ή να σέρνεται
• Δυσκολία στο περπάτημα, όπως το περπάτημα στις μύτες των ποδιών, το σκύψιμο κατά το βάδισμα,ή το βάδισμα με τα γόνατα
• Η υπερβολική έκκριση σάλιου
• Δυσκολία στην κατάποση
• Δυσκολία με το πιπίλισμα ή το φαγητό
• Καθυστερήσεις στην ανάπτυξη του λόγου ή δυσκολία στην ομιλία
• Δυσκολία με ακριβείς κινήσεις, όπως να πάρει ένα μολύβι ή ένα κουτάλι

Ενώ δυνητικά μπορεί να υπάρχει επίπτωση στη νοημοσύνη ενός παιδιού, ανάλογα με το που εντοπίζεται η εγκεφαλική βλάβη, συνήθως τα άτομα με εγκεφαλική παράλυση έχουν φυσιολογική νοημοσύνη.

Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, η εγκεφαλική παράλυση μπορεί να συνοδεύεται και από άλλες παθήσεις όπως:

• νοητική υστέρηση,
• επιληψία ή επιληπτικούς σπασμούς,
• διαταραχές της ανάπτυξης, της όρασης ή της ακοής,
• ασυνήθιστα επίπεδα κάποιων αισθήσεων ή ερεθισμάτων (π.χ. μεγάλη αντοχή στον πόνο).

Πως αντιμετωπίζεται;

Δεν υπάρχει θεραπεία για την εγκεφαλική παράλυση. Ωστόσο, η κλινική εικόνα και οι ικανότητες ενός παιδιού με εγκεφαλική παράλυση μπορούν να βελτιωθούν σε μεγάλο βαθμό, με ειδικές παρεμβάσεις όπως:

• φυσικοθεραπεία και εργοθεραπεία,
• λογοθεραπεία
• φαρμακευτική αγωγή,
• εγχειρήσεις και ιατρικά βοηθήματα

ΝΟΗΤΙΚΗ ΥΣΤΕΡΗΣΗ

Τι είναι η Νοητική Υστέρηση;

Η Νοητική Υστέρηση αναφέρεται σε μια παθολογική κατάσταση που εκδηλώνεται στην περίοδο ανάπτυξης, δηλαδή την περίοδο που αρχίζει από τη σύλληψη και φτάνει ως το 16ο έτος της ηλικίας,και εμφανίζεται ως κυρίαρχο ή δευτερεύον σύμπτωμα πολλών διαφορετικών διαταραχών και συνδρόμων.Το παιδί με Νοητική Υστέρηση χαρακτηρίζεται από νοητική ικανότητα χαμηλότερη από το μέσο όρο των παιδιών της ίδιας χρονολογικής ηλικίας. Παράλληλα το παιδί αυτό διαθέτει μειωμένη ικανότητα προσαρμογής, η οποία αντικατοπτρίζεται συνήθως στην ωρίμανση κινητικών και αντιληπτικών ικανοτήτων, δεξιοτήτων αυτοεξυπηρέτησης, στη μάθηση και στην κοινωνική ένταξη.

Ποια είναι τα αίτια;

Συνηθέστερα, η νοητική υστέρηση έχει γενετικό υπόβαθρο, δηλαδή, η αιτιολογία της αφορά το γενικό υλικό του ατόμου (χρωμοσώματα). Μερικές φορές, ωστόσο, οι ιδιαίτερα κακές συνθήκες διαβίωσης και το κοινωνικό, οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο των γονέων μπορούν να επιδράσουν τόσο αρνητικά στην εξέλιξη ενός παιδιού, ώστε να εμφανίζει την λεγόμενη κοινωνική νοητική υστέρηση, με αιτιολογικούς παράγοντες στο περιβάλλον του παιδιού.
Υπάρχουν πάνω από 1.000 γνωστά οργανικά αίτια νοητικής υστέρησης, παρόλα αυτά, στις περισσότερες περιπτώσεις ατόμων με νοητική υστέρηση, η αιτιολογία της δεν είναι γνωστή. Ιδιαιτέρως, σε ό,τι αφορά την ήπια νοητική υστέρηση, η αιτιολογία είναι γνωστή μόνο στο ένα τέταρτο (1/4) των περιπτώσεων.

Πως μπορούμε να διαγνώσουμε τη Νοητική Υστέρηση;

Η νοητική υστέρηση παρατηρείται (και διαγιγνώσκεται) πριν την ενηλικίωση (18ο έτος της ηλικίας). Ο πιο συνήθης τρόπος διάγνωσης της νοητικής υστέρησης στα παιδιά είναι η μέτρηση του λεγόμενου "Δείκτη Νοημοσύνης" ή αλλιώς του νοητικού πηλίκου. Ο δείκτης αυτός αποτελεί ένα σκορ (αποτέλεσμα) με το οποίο μετράται η νοημοσύνη. Γενικότερα, είναι κοινώς αποδεκτό ότι σκορ μικρότερα από 70 πόντους σε ένα τεστ νοημοσύνης αποτελεί ένδειξη νοητικής υστέρησης.

Ταξινόμηση
Ανάλογα με τη βαρύτητά της, η νοητική υστέρηση ταξινομείται ως εξής:

• Οριακή νοητική υστέρηση με ΔΝ μεταξύ 70 έως 80.
• Ήπια ή ελαφρά νοητική υστέρηση με ΔΝ από 50-55 έως 70.
• Μέτρια νοητική υστέρηση με ΔΝ από 35-40 έως 50-55.
• Σοβαρή νοητική υστέρηση με ΔΝ από 20-25 έως 35-40.
• Βαριά νοητική υστέρηση με ΔΝ κάτω από 20 ή 25.

Σημείωση: Η ένδειξη ΔΝ αφορά τον δείκτης νοημοσύνης ή αλλιώς το νοητικό πηλίκο σε ένα τεστ μέτρησης της νοημοσύνης.

Ποια είναι τα συμπτώματα που πρέπει προσέξουμε;

• Δυσκολεύεται να παραμείνει στη θέση του, δεν ολοκληρώνει την εργασία του, στριφογυρνάει, είναι νευρικό, υπερκινητικό.
• Δυσκολεύεται στην αυτοεξυπηρέτησή του τόσο στο σπίτι όσο και στον σχολικό χώρο.
• Αποφεύγει τη συμμετοχή σε δυαδικό ή ομαδικό κινητικό παιχνίδι.
• Αργεί  να ξεκινήσει ή να ολοκληρώσει μία δραστηριότητα και γενικά έχει πολύ χαμηλό ρυθμό εκτέλεσης.
• Παρουσιάζει δυσκολίες στη συμπεριφορά, είναι επιθετικό, δειλό, έχει εμμονές, υπολείπεται στις κοινωνικές δεξιότητες.
• Αρνείται να πάει σχολείο ακόμα και αν έχει προσαρμοστεί.
• Έχει δυσκολίες στις δραστηριότητες λεπτής κινητικότητας, δηλαδή κακή σύλληψη μολυβιού, δυσκολία στη ζωγραφική, στην αναπαραγωγή σχεδίων, βασικών σχημάτων και στην χρήση ψαλιδιού.
• Ο λόγος του δεν είναι καθαρός, οι προτάσεις φτωχές σε σχέση με την ηλικία του, κάνει αναγραμματισμούς και αντιμεταθέσεις συλλαβών, τραυλίζει, έχει ελλιπές λεξιλόγιο.
• Δεν αντιλαμβάνεται τη θέση του στο χώρο, δεν διακρίνει το δεξί-αριστερό, δεν ακολουθεί τη σειρά της γραφής, δυσκολεύεται να βάλει γεγονότα στη σειρά, να πει μια ιστορία, πώς πέρασε τη μέρα του.
• Έχει φτωχή ακουστική και οπτική μνήμη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη και αντίληψη γι' αυτό που βλέπει το παιδί ώστε να μπορεί να αναπαράγει, δυσκολία στο να συντονίζει το χέρι του με το μάτι του.
• Δεν γνωρίζουν όλα τα χρώματα, σχήματα, μεγέθη, ποσότητες και καθημερινά αντικείμενα.
• Δυσκολεύονται να ανακαλέσουν αντικείμενα που τους δείξαμε λίγο πριν ή να εκτελούν πολύ απλές οδηγίες.

Πως μπορεί να βοθήσει η Λογοθεραπεία;

Στα παιδιά με Νοητική Υστέρηση οι γλωσσικές δεξιότητες παρουσιάζουν διαφορές μεταξύ της κατανόησης της ομιλίας και της έκφρασης της και συνήθως έχουν μια λεκτική καθυστέρηση. Για όλα αυτά απαιτείται Λογοθεραπεία ώστε να καταφέρει να βελτιωθεί η εκφραστική τους δυνατότητα


ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN

Τι είναι το σύνδρομο Down;

Το σύνδρομο Down είναι μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει τα χρωμoσώματα. Είναι η πιο συνηθισμένη χρωμοσωμική ανωμαλία μεταξύ των νεογνών που γεννιούνται ζωντανά. Εμφανίζεται σε περίπου 1 στα 700 ζώντα νεογνά.Οι κύριες εκδηλώσεις του Συνδρόμου Down είναι ανατομικές παραλλαγές, νοητική καθυστέρηση και καθυστέρηση στην ανάπτυξη και εξέλιξη του λόγου.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ατόμων με σύνδρομο Down;

  Χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ατόμων με  σύνδρομο Down είναι:

• Ήσυχα νεογνά με μυϊκή ατονία, δυσκολία στο θηλασμό και περιορισμένο κλάμα
• Απομακρυσμένα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο

• Πλατύ και  επίπεδο πρόσωπο

• Μικροκεφαλία

• Μικρά και στρογγυλά αυτιά

• Υποπλαστική πλακουτσωτή μύτη

• Λοξά μάτια με ιδιόμορφες διπλώσεις του δέρματος 

•   Η γλώσσα δεν έχει μέση αύλακα, είναι μεγάλη και προεξέχει με αποτέλεσμα το στόμα να διατηρείται συχνά ανοιχτό

•  Στενός και υψηλός ουρανίσκος

• Κοντή κάτω σιαγώνα.
•   Κοντός λαιμός με μια επιπλέον δερματική πτυχή στον αυχένα και το σώμα είναι ιδιαίτερα ελαστικό

•   Τα χέρια είναι κοντά και πλατιά, με κοντά, ισομεγέθη  δάχτυλα. Οι παλάμες εμφανίζουν συνήθως μονήρη εγκάρσια παλαμιαία πτυχή, αντί των φυσιολογικών δύο

•  Καθώς αναπτύσσονται διαπιστώνεται αργή ανάπτυξη σε ποικίλες δεξιότητες, χαμηλό ανάστημα και νοητική υστέρηση

•   Ενδεχόμενες εκδηλώσεις ταχύπνοια, εργώδης αναπνοή και  υπεριδρωσία όταν υπάρχει καρδιακό νόσημα

•  Συχνά εμφανίζονται υπερκινητικά, αυτιστικά και καταθλιπτικά συμπτώματα

Τα παιδία με σύνδρομο Down εμφανίζουν επίσης :

• καθυστερημένη γλωσσική ανάπτυξη.Κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τα παιδιά με «φυσιολογική» ανάπτυξη δε χρησιμοποιούν την ομιλία ως μέσο επικοινωνίας αλλά κυρίως βάβισμα (δηλαδή, ήχους που παράγουν τα μικρά παιδιά χωρίς κάποιο επικοινωνιακό σκοπό π.χ «βα-βα-βα» ή «μπα-μπα-μπα» )Τα παιδιά με ΣD εμφανίζουν βάβισμα με χρονική καθυστέρηση σε σχέση με τα παιδιά που δεν πάσχουν από ΣD

• καθυστερημένη ικανότητα μίμησης πράξεων και να χρήση χειρονομιών
• καθυστερημένη ικανόττα πρόσληψης και παραγωγής του λόγου κατά το στάδιο των «πρώτων λέξεων» 
• Δυσκολία κατασκευής προτάσεων άνω των 2 λέξεων κατά το στάδιο των «2 λέξεων»
• Δυσκολία στην ακολουθία και τήρηση γραμματικών και συντακτικών κανόνων ιδιαίτερα στον αυθόρμητο λόγο
• Μειωμένες δεξιότητες αποδεκτού συστήματος επικοινωνίας(όπως π.χ η ικανότητα οι ομιλητές να μιλούν με σειρά )
• Δυσκατάληπτος λόγος λόγω προβλημάτων στην άρθρωση,άρα και η ικανότητα επικοινωνίας περιορίζεται

Πώς μπορώ να βοηθήσω ένα παιδί με ΣD να εξελιχθεί;

Τα παιδιά μαθαίνουν συνεχώς και είστε στην καλύτερη θέση, για να τα βοηθήσετε να αναπτύξουν τις δεξιότητες τους. 

1. Απολαύστε το χρόνο που περνάτε μαζί με το μωρό σας - αυτό το βοηθά να μάθει και να βελτιωθεί σε πολλούς τομείς. 

2. Γνωρίστε τις συνήθειες του και τις προτιμήσεις του, τα πράγματα που του αρέσουν και αυτά που δεν του αρέσουν. 

3. Δείξτε του ότι ενδιαφέρεστε για τα συναισθήματα του, τα ενδιαφέροντα του και τις ανάγκες του. 

4. Να του μιλάτε διαρκώς και να παίζετε δημιουργικά παιχνίδια μαζί του. 

5. Διαβάστε του πολλά παραμύθια. 

6. Οργανώστε ένα υλικό με εικόνες από καθημερινά αντικείμενα, όπου θα στοχεύουν στην ανάπτυξη λεξιλογίου.

Πως μπορούμε να παρέμβουμε θεραπευτικά;

Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία του συνδρόμου Down. Η οικογένεια μπορεί να εντάξει το άτομο απο πρώιμο χρονικό διάστημα σε πλαίσια αποκατάστασης των διαταραχών που παρουσιάζει. Για παράδειγμα, να παρακολουθείται στενά απο καρδιολόγο αν έχει καρδιακά προβλήματα, να κάνει φυσικοθεραπεία αν εμφανίζει διαταραχές στο μυοσκελετικό σύστημα, να παρακολουθεί λογοθεραπευτικές συνεδρίες αν εμφανίζει γνωστικές ή / και γλωσσικές διαταραχές κ.α. Τα παιδιά με σύνδρομο Down έχουν ένα ευρύ φάσμα δυνατοτήτων και μπορεί κάποιες φορές παρά τις διανοητικές τους δυσκολίες να μπορούν να σταθούν δίπλα σε παιδιά που δεν εμφανίζουν το σύνδρομο