Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) διεθνώς Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) - είναι μια από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία συνεχίζεται, κατά ένα σημαντικό ποσοστό, και στην ενήλικη ζωή. Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού με σχέση συνήθως 3:1 υπέρ των αγοριών.Είναι ένα σύνδρομο που αναφέρεται σε άτομα, που αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες με την προσήλωση της προσοχής τους σε μία δραστηριότητα ενώ ενδέχεται, παράλληλα, να εμφανίζουν σωματική υπερδραστηριότητα.
Ειδικότερα τα άτομα με ΔΕΠ-Υ χαρακτηρίζονται από :
Η διαταραχή μεταφράζεται ως ανικανότητα ρύθμισης της συμπεριφοράς. Συχνά, σχετίζεται με αρνητικές επιδόσεις στο σχολείο, καθυστέρηση (ελλείμματα) στη μάθηση και στην επικοινωνία. Ποια είναι τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ; Τα κύρια συμπτώματα της διαταραχής,είναι η διάσπαση της προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα. Με βάση τα συμπτώματα που επικρατούν στα παιδιά σχολικής ηλικίας διακρίνουμε τρεις τύπους ΔΕΠΥ: ΔΕΠΥ – τύπος Απροσεξίας • δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, • αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα, • δεν φαίνεται να ακούει, • δε δίνει σημασία στις λεπτομέρειες, • κάνει λάθη απροσεξίας, • δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες, • αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια, • ξεχνά τις σχολικές εργασίες • χάνει πράγματα και • γενικά είναι ανοργάνωτος/η ΔΕΠΥ – τύπος Παρορμητικότητας/Υπερκινητικότητας • δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος/η, • κουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα, • κοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους, • σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται, • τρέχει και σκαρφαλώνει υπερβολικά, • δεν σκέφτεται πριν αντιδράσει, • απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση, • μιλάει συνεχώς, • δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του, • στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες, • διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους, ΔΕΠΥ – Συνδυασμένος τύπος: Είναι επίσης συνηθισμένος τύπος ΔΕΠΥ στα παιδιά και στους εφήβους όπου παρουσιάζεται συνδυασμός κάποιων από τα παραπάνω συμπτώματα, όπως η απροσεξία,η υπερκινητικότητα και η παρορμητική συμπεριφορά. Τα παιδιά με ADHD συνήθως έχουν φυσιολογική διανοητική ικανότητα. Μερικά παιδιά όμως με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί επίσης να έχουν ADHD. Μπορεί ακόμη να έχουν και άλλες δυσκολίες, οι οποίες δεν είναι τυπικές (διαγνωστικές) της κατάστασης, αλλά μάλλον δευτερογενείς λόγω της επίδρασης των προαναφερθέντων προβλημάτων. |