Τι είναι οι Διαταραχές της Φωνής;

Το άτομο που πάσχει από δυσφωνία παράγει ένα ή περισσότερα χαρακτηριστικά είδη φωνής (βραχνή ή αδύναμη, τραχιά, πνιγερή, μειωμένης έντασης, με σπασίματα, αναπνευστική), τα οποία γίνονται αντιληπτά τόσο από τον ίδιο όσο και από το περιβάλλον του και έχουν λάβει μόνιμη θέση στην φώνηση του ατόμου. Στην περίπτωση της Αφωνίας το άτομο δεν είναι σε θέση να παράγει φωνή.  Ένα μεγάλο μέρος των διαταραχών φώνησης οφείλεται σε κακή ή/και υπερβολική χρήση της φωνής.

Οι διαταραχές της φωνής διακρίνονται ανάλογα με την αιτιολογία τους σε οργανικές και σε λειτουργικές διαταραχές φωνής.

Οι Οργανικές Διαταραχές Φωνής είναι διαταραχές φώνησης που οφείλονται σε οργανικές δυσλειτουργίες των οργάνων που παράγουν τη φωνή ή σε προβλήματα υγείας τα οποία μπορεί να επηρεάσουν και την περιοχή του λάρυγγα. 

Οι οργανικές διαταραχές φωνής είναι οι εξής:

• Ασθένειες του λάρυγγα , καλοήθεις ή κακοήθεις (καλοήθεις ασθένειες του λάρυγγα εννοούνται η οξεία λαρυγγίτιδα, η χρόνια λαρυγγίτιδα, τα κονδυλώματα του λάρυγγα, κύστες των φωνητικών χορδών, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση  και άσθμα).
• Ανατομικές ανωμαλίες (λαρυγγικός ιστός, τραύμα ή κάκωση του λάρυγγα)

• Νευρολογικές παθήσεις (Νόσος Parkinson, Σκλήρυνση κατά πλάκας)

• Ενδοκρινολογικοί παράγοντες (υποθυρεοειδισμός, υπερθυρεοειδισμός, virilisation).

Οι Λειτουργικές Διαταραχές Φωνής είναι διαταραχές φώνησης που οφείλονται σε «κακή» φωνητική συμπεριφορά και είναι οι εξής:

• Υπερβολική χρήση ή κατάχρηση της φωνής λόγω επαγγέλματος  ή κάποιου χόμπι (τραγουδιστές, εκπαιδευτικοί, έμποροι, θέατρο, μουσικοί, ιερείς  κλπ)
  

• Ψυχογενείς διαταραχές λόγω άγχους ή προβλήματα ηβιφωνίας όπου άτομο επιμένει να χρησιμοποιεί μια πολύ ψιλή, σχεδόν «παιδική» φωνή χωρίς να υπάρχει οργανική αιτία γι’ αυτό.

• Κατάχρηση της φωνής λόγω συνήθειας (π.χ λόγω χαρακτήρα ή παρατατεταμένη ομιλία με θόρυβο στο περιβάλλον)
  
• Περιβάλλον  (πχ  με σκόνη, με υπερβολικό θόρυβο που αναγκάζει το άτομο να μιλά δυνατά κλπ)

Ποιος είναι ο ρόλος του λογοθεραπευτή στις διαταραχές της φωνής;

Οι λογοθεραπευτές ασχολούνται κυρίως με τις λειτουργικές διαταραχές φωνής. Ο λογοθεραπευτής αναπτύσσει φωνητική θεραπεία, αλλά πριν προχωρήσει σε παρέμβαση για την αποκατάσταση της φωνής θα πρέπει να γνωρίζει το ιατρικό, ψυχολογικό και κοινωνικό ιστορικό του ατόμου, πληροφορίες για τα οποία αντλεί μέσω χορήγησης αντίστοιχων ερωτηματολογίων

Ο λογοθεραπευτής ενημερώνει και εκπαιδεύει τον ασθενή για υγιεινή και σωστή χρήση φωνής. Κατά τη διάρκεια της φωνητικής αποκατάστασης-και ανάλογα την αιτία των συμπτωμάτων- χρησιμοποιεί ασκήσεις και τεχνικές με στόχο:

• Την εξασφάλιση της φωνητικής υγιεινής
• Την εγκαθίδυση διαφραγματικής αναπνοής
• Την ενδυνάμωση των φωνητικών χορδών
• Την ενδυνάμωση των μυών του λάρυγγα
• Την βελτίωση του συγχρονισμού εισπνοής-επνοής
• Την βελτίωση του συγχρονισμού αναπνοής-φώνησης
• Την βελτίωση της ποιότητας, της έντασης, του ρυθμού και του ύψους της φωνής