Πώς οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν την γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών τους;
Γλωσσική Καθυστέρηση - Γιατί το παιδί μου δεν έχει μιλήσει ακόμα;
Είναι το παιδί μου έτοιμο για την Α‘ δημοτικού;
Πώς μπορούμε να ανιχνεύουμε έγκαιρα σε ένα παιδί τις μαθησιακές δυσκολίες;
Διαταραχές άρθρωσης στους ενήλικες! Θεραπεύονται;
Πώς οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν την γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών τους;

Ο καλύτερος τρόπος είναι να δώσετε ερεθίσματα στο παιδί μέσα από καθημερινές ρουτίνες. Πολλές φορές λέμε «πες μπάλα» αλλά εκείνη τη στιγμή το παιδί όχι μόνο δεν παίζει μπάλα αλλά μπορεί και να μην βρίσκεται καν στο οπτικό του πεδίο ή λέμε «πες γεια» ενώ δεν είναι η ώρα να φύγουμε.. Τα παιδιά τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα όταν δεν πιέζονται για να μιλήσουν αλλά οι λέξεις απορρέουν μέσα από καθημερινές δραστηριότητες .

Μοντελοποίηση: Μη ξεχνάτε πως εσείς είστε το πρότυπο ομιλίας για το παιδί σας. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ακούσουν και να μιμηθούν την ομιλία. Κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε δραστηριότητας πάντα να μιλάτε στο παιδί σας και να εξηγείτε αυτό που κάνετε. Σε αυτή τη φάση δε μας ενδιαφέρει ο σωστός τρόπος άρθρωσης αλλά το να εμπλουτίσουμε το λεξιλόγιο του παιδιού, οπότε δε διορθώνουμε τυχόν λάθη του. Επίσης αποφεύγουμε τη μωρουδιακή ομιλία.

Εμπλουτισμός: Όταν το παιδάκι σας πει μία λεξούλα εσείς εμπλουτίστε την πρόταση χρησιμοποιώντας περισσότερες λέξεις (π.χ. εάν το παιδί πει «μπάλα» μπορείτε να πείτε «ναι παίζουμε μπάλα»

Μίμηση: Τα παιδιά λατρεύουν να μιμούνται σε μικρές ηλικίες. Ξεκινήστε μιμόμενοι κάτι που ήδη γνωρίζει το παιδί σας, μία απλή φράση, μία έκφραση. Συνεχίστε με εκφράσεις και χειρονομίες από τραγουδάκια όπως το «Χαρωπά» ή μιμηθείτε ήχους από το περιβάλλον ή ήχους ζώων.

Επιλογές: Πάντα να του δίνετε επιλογές κατά τη διάρκεια του γεύματος/ του παιχνιδιού ώστε να του παρέχουμε την ευκαιρία να επικοινωνήσει είτε λεκτικά είτε εξωλεκτικά. Για παράδειγμα αν το παιδί διψάει κρατήστε το ποτήρι και δείχνοντάς του το χυμό και το νερό ρωτήστε το: «Διψάς; Θέλεις νερό ή χυμό».

Παράλληλη ομιλία: Όταν το παιδί παίζει ή τρώει ή κάνει μπάνιο μιλήστε για αυτό που κάνετε. Για παράδειγμα: « τρως μπανάνα, οι μπανάνες είναι κίτρινες.»

Περιμένετε: Όταν ξέρετε ότι το παιδάκι σας γνωρίζει κάποια λέξη, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι όταν ζητάει κάτι να του δώσετε χρόνο ώστε να χρησιμοποιήσει την λέξη – στόχο.

Νοήματα: Ενισχύουμε το λόγο σε συνδυασμό με τη χρήση κάποιων νοημάτων. Τα νοήματα μπορούν να ηρεμήσουν το παιδί.

Εικόνες: Mπορείτε να χρησιμοποιήσετε εικόνες ώστε το παιδί σας να σας δείχνει αυτό που επιθυμεί. Φτιάξτε ένα τετράδιο επικοινωνίας με εικόνες από τις καθημερινές σας ρουτίνες, κολλήστε Velcro ή μαγνήτη από πίσω ώστε να μπορεί εύκολα να ξανακολλάει και έτοιμο!

Ερωτήσεις: Κάντε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου, χωρίς να περιμένετε πάντα απάντηση ναι/όχι. Για παράδειγμα: «Πού είναι ο μπαμπάς;» Εάν το παιδί δεν απαντήσει, τότε απαντήστε εσείς για αυτό «Ο μπαμπάς είναι στη δουλειά».

Ας ξεχάσουμε: Κατά τη διάρκεια ενός γνωστού τραγουδιού δοκιμάστε να “ξεχάσετε” τα λόγια σας ώστε το παιδάκι σας να σας διορθώσει ή να κάνει προσπάθεια να θυμηθεί τα λόγια.

Παραμιλητό: Aυτό είναι κάτι που θα πρέπει να κάνετε συχνά. Να λέτε τα πάντα που κάνετε χρησιμοποιώντας πολλά ρήματα π.χ.: «Η μαμά βάζει πλυντήριο. Μετά θα διπλώσει τα ρούχα» ή «Τώρα φτιάχνουμε σαλάτα, κόβουμε το καρότο»

Απλά Νοήματα: Xρησιμοποιείστε απλές και μικρές εκφράσεις και νοήματα, Αντί να πείτε: «Πρέπει να βάλεις το παλτό σου γιατί έξω κάνει κρύο και θα πάμε στο σπίτι της γιαγιάς» απλά πείτε «Βάλε το παλτό σου». Το να χρησιμοποιούμε μικρές φράσεις όταν ζητάμε κάτι από τα παιδιά τους το κάνει πιο εύκολο.

Τοποθετήστε τα αντικείμενα μακριά: Απομακρύνεται κάποια αντικείμενα που χρησιμοποιεί συχνά. Να παραμείνουν στο οπτικό του πεδίο αλλά να μη του είναι εύκολο να τα πλησιάσει, ώστε να επικοινωνήσει για να τα ζητήσει.

Οι παραπάνω συμβουλές έχουν ενισχυτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση,  δεν αντικαθιστούν κάποιο πρόγραμμα λογοθεραπευτικής παρέμβασης.  Αν οι γονείς   παρατηρήσουν  καθυστέρηση στη  γλωσσική  ανάπτυξη του παιδιού τους, κρίνεται απαραίτητη η επίσκεψη τους σε έναν ειδικό.
Γλωσσική Καθυστέρηση - Γιατί το παιδί μου δεν έχει μιλήσει ακόμα;

Η γλώσσα κατακτάται χωρίς κάποια ειδική προσπάθεια και διδασκαλία από τα περισσότερα παιδιά. Ωστόσο, πολλά παιδιά δεν ακολουθούν την τυπική πορεία ανάπτυξης του λόγου. Σε μερικές περιπτώσεις αυτό συχνά αποτελεί συνέπεια μιας υπάρχουσας πάθησης. Όταν όμως η γλωσσική καθυστέρηση είναι ήπια και δεν παρατηρείται καθυστέρηση σε άλλους τομείς, τα αίτια είναι άγνωστα. Αποτελέσματα  ερευνών  δηλώνουν ότι, το 16% των φυσιολογικών παιδιών ηλικίας 2 με 3  χρονών με καλή αντίληψη του προφορικού λόγου, παρουσιάζει περιορισμένη εκφραστική ικανότητα.

Συνήθως, η γλωσσική καθυστέρηση είναι εμφανής, όταν το παιδί πλησιάζει την ηλικία των 3 ετών και εμφανίζει ένα η περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

•     Επικοινωνεί μόνο με νοήματα (δείχνει αυτό που θέλει)
•     Λέει μόνο συλλαβές ή λέξεις όπως μαμά, μπαμπά, παππού, γιαγιά, νερό (λεξιλόγιο < 50 λέξεις)
•     Δυσκολεύεται να μιμηθεί λέξεις που του λέμε
•     Ο λόγος του είναι ακατανόητος (δεν είναι καθαρός), από το κοινωνικό περιβάλλον
•     Δεν ακολουθεί εντολές ή οδηγίες (π.χ. φέρε τα παπούτσια σου)
•     Δεν σχηματίζει φράσεις (π.χ. μαμά βόλτα, μικρές προτάσεις: μαμά τρώει μήλο)
•     Δεν γνωρίζει βασικές έννοιες

Η κατάκτηση των γλωσσικών δεξιοτήτων ποικίλλει χρονολογικά από παιδί σε παιδί και πολλά παιδιά που παρουσιάζουν μικρή καθυστέρηση στο λόγο εξελίσσονται απόλυτα φυσιολογικά.

Παρόλο που το 50% των παιδιών με αργή εξέλιξη στον λόγο στην ηλικία των 3 χρονών καταφέρνει να ξεπεράσει τη γλωσσική αργοπορία, το υπόλοιπο 50% συνεχίζει να παρουσιάζει γλωσσική καθυστέρηση, σε τομείς όπως είναι η άρθρωση και φωνολογία των λέξεων (η σωστή προφορά των φωνημάτων και λέξεων), η σύνταξη και η μορφολογία του λόγου (η σειρά και σύνδεση των λέξεων στην πρόταση). 
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η αργή εξέλιξη στον λόγο μερικές φορές είναι προμήνυμα συνεχιζόμενης γλωσσικής καθυστέρησης και σε μεταγενέστερο στάδιο, μαθησιακής δυσκολίας.

Η έγκαιρη διάγνωση της γλωσσικής καθυστέρησης σε παιδιά μικρής ηλικίας (π.χ. στην ηλικία των 30 μηνών) θεωρείται πλέον σημαντική. Τα παιδιά ωφελούνται περισσότερο από τη θεραπευτική αγωγή στην ηλικία των 3 χρόνων σε σύγκριση με θεραπευτική αγωγή που αρχίζει σε μεγαλύτερες ηλικίες. Η πρώιμη αυτή περίοδος θεωρείται η πιο εύκαιρη και η πιο κρίσιμη για παρέμβαση, λόγω της πλαστικότητας του εγκεφάλου, που επιτρέπει τη βέλτιστη αφομοίωση των ερεθισμάτων που δέχεται το παιδί. 
Είναι το παιδί μου έτοιμο για την Α‘ δημοτικού;

Τα τελευταία χρόνια, ο όρος "Σχολική Ετοιμότητα", ακούγεται συχνά και αφορά στην είσοδο και τη φοίτηση ενός παιδιού στην Α‘ Δημοτικού. Η πρώτη δημοτικού αποτελεί τη βάση της σχολικής πορείας ενός μαθητή, επομένως πρέπει να είναι καλή και δυνατή, ώστε να στηρίζει τις τάξεις που θα ακολουθήσουν. 

Το μοναδικό επίσημο κριτήριο εισαγωγής των παιδιών, στην πρώτη δημοτικού είναι η ηλικία. Το πιο σημαντικό κριτήριο όμως, είναι κατά πόσο το παιδί μπορεί να ανταπεξέλθει με επιτυχία στα μαθήματα και τις σχολικές του υποχρεώσεις, δηλαδή πόσο έτοιμο είναι για το σχολείο. Οι δεξιότητες που απαιτούνται για μια επιτυχημένη πορεία στην Α‘ Δημοτικού, δεν αναπτύσσονται με τον ίδιο ρυθμό σε όλα τα παιδιά. Επομένως, δεν είναι όλα τα παιδιά έτοιμα να πάνε Α‘ Δημοτικού, μόλις συμπληρώσουν τα 6 έτη.

Ένα παιδί που είναι «έτοιμο για το σχολείο», πρέπει να έχει αναπτύξει όλες τις παρακάτω δεξιότητες:

•    Να είναι σε θέση να ακολουθήσει καθημερινές δραστηριότητες
•    Να είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετείται (ντύσιμο, τουαλέτα)
•    Να είναι ικανό να προσέχει αυτά που λέει κάποιος άλλος και να ολοκληρώνει μια δραστηριότητα που του ανατίθεται (διατήρηση προσοχής)
•    Να είναι σε θέση να συνεργαστεί και να παίξει με τα άλλα παιδιά
•    Να  ακολουθεί όρια και κανόνες
•    Να έχει αναπτύξει βασικές γνωστικές δεξιότητες (χρώματα, σχήματα)
•    Να είναι σε θέση να γράψει ή να αντιγράψει το όνομά του
•    Να είναι σε θέση να συνδέει ήχους με συλλαβές και γράμματα (φωνολογικές δεξιότητες)
•    Να  αρθρώνει σωστά όλους τους ήχους της γλώσσας μας
•    Να μπορεί αφηγηθεί μια απλή  ιστορία (π.χ.: πως πέρασε την μέρα του)
•    Να ανταποκρίνεται σε σύνθετες εντολές (π.χ.: σχεδίασε ένα μεγάλο μήλο πάνω στο κόκκινο τραπέζι)
•    Να μπορεί να βρει λέξεις που αρχίζουν από έναν ήχο (π.χ.: πες μία λέξη που να αρχίζει από /α/)
•    Να κατανοεί τοπικές, χρονικές και ποσοτικές έννοιες.
•    Να έχει καλή ακουστική και οπτική μνήμη.
•    Να πιάνει σωστά το μολύβι και να χρησιμοποιεί το ψαλίδι.
•    Να ζωγραφίζει, να σχεδιάζει και να χρωματίζει.

Στην Ελλάδα, το μοναδικό αναγνωρισμένο τεστ ανίχνευσης της σχολικής ετοιμότητας είναι το Α‘ ΤΕΣΤ, το οποίο χορηγείται μόνο από πιστοποιημένους θεραπευτές. Προτείνεται από την Ελληνική Παιδιατρική Εταιρία να γίνεται σε όλα τα φυσιολογικά παιδιά που φοιτούν στο νηπιαγωγείο  (5-6,5 ετών) και πρόκειται να φοιτήσουν την επόμενη χρονιά στην Α‘ Δημοτικού. 

Το Α‘ ΤΕΣΤ, σε περίπτωση που εντοπίσει ότι το παιδί δεν είναι έτοιμο, του δίνει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του πριν την έναρξη του σχολείου και έτσι προλαμβάνονται μελλοντικές Μαθησιακές Δυσκολίες και η σχολική αποτυχία. Συνεπώς, για να έχουμε καλούς μαθητές, πρώτα πρέπει να έχουμε έτοιμους μαθητές στο να δεχτούν γνώση και αυτό δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από την χρονολογική τους ηλικία.
Πώς μπορούμε να ανιχνεύουμε έγκαιρα τις μαθησιακές δυσκολίες;


Οι γονείς συχνά απορούν και αναρωτιούνται πώς μπορούν να καταλάβουν αν το παιδί τους έχει μαθησιακές δυσκολίες. Η ανίχνευση των μαθησιακών ιδιαιτεροτήτων ενός παιδιού έχει τεράστια σημασία. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του μαθησιακού προβλήματος βοηθάει στην επιτυχή αποκατάσταση και στην αποφυγή των ψυχολογικών προβλημάτων που προκαλεί η καθημερινή αποτυχία και απόρριψη που εισπράττουν αυτά τα παιδιά στο σχολείο και στο σπίτι.

Ο όρος «μαθησιακές δυσκολίες» χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις δυσκολίες που συναντά ένα παιδί σχολικής ηλικίας στο γραπτό λόγο, συγκεκριμένα στους τομείς της ανάγνωσης, της γραφής, της ορθογραφίας και της αριθμητικής. Οι μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζονται κατά τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, όταν ένα παιδί δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις εκπαιδευτικές απαιτήσεις.


Υπάρχουν δύο κατηγορίες μαθησιακών δυσκολιών: Οι γενικές μαθησιακές δυσκολίες και οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία)


Δυστυχώς, η έλλειψη κατανόησης από το άμεσο περιβάλλον του παιδιού, η κριτική και η απόρριψη μπορούν να δυσχεράνουν ακόμη περισσότερο την ήδη φορτισμένη κατάσταση. Οι γονείς συχνά αφήνουν το χρόνο να κυλήσει γιατί δε γνωρίζουν ότι μπορούν να κάνουν κάτι για την ουσιαστική αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, ενώ παράλληλα ελπίζουν ότι αυτές οι δυσκολίες του παιδιού τους θα εξαφανισθούν - ως διά μαγείας- καθώς αυτό θα μεγαλώνει και θα ωριμάζει.

Για την έγκαιρη διάγνωση μαθησιακών προβλημάτων, οι ακόλουθες ενδείξεις μπορούν να βοηθήσουν να εντοπιστούν τα παιδιά που θα αντιμετωπίσουν μαθησιακές δυσκολίες στη μαθητική τους ζωή:


•    Αντιμετωπίζουν  πρόβλημα στο να μάθουν το αλφάβητο, λέξεις με ομοιοκαταληξία ή να συνδέουν τα γράμματα με τους αντίστοιχους ήχους τους.
• Αντιμετωπίζουν για την ηλικία τους δυσκολίες να διακρίνουν και να αποκωδικοποιήσουν λέξεις και συνδυασμούς γραμμάτων.
•    Δυσκολεύονται να θυμηθούν τους ήχους που αντιστοιχούν στα γράμματα.
•   Κάνουν πολλά λάθη όταν διαβάζουν φωναχτά, επαναλαμβάνουν λέξεις και κάνουν παύσεις όταν διαβάζουν.
•    Δυσκολεύονται  να καταλάβουν τι διαβάζουν.
•    Δυσκολεύονται στην ορθογραφία.
•    Έχουν πολύ κακό (άσχημο) γραφικό χαρακτήρα ή κρατούν το μολύβι τους αδέξια.
•   Δυσκολεύονται να καταλάβουν και να χρησιμοποιούν βασικούς κανόνες γραμματικής, συντακτικού και στίξης.
•   Δυσκολεύονται να εκφραστούν γραπτώς.
•   Δυσκολεύονται να οργανώσουν  τις σκέψεις τους όταν προσπαθούν να γράψουν.
• Δυσκολεύονται να θυμηθούν και να χρησιμοποιούν μαθηματικές πληροφορίες ανάλογα με τη σχολική τους τάξη (για παράδειγμα τους πίνακες της προπαίδειας κλπ).

•  Δυσκολεύονται να εφαρμόσουν τις κατάλληλες ανά τάξη μαθηματικές έννοιες και ιδέες.
•   Δυσκολεύονται να καταλάβουν πώς να ξεκινήσουν μια εργασία και να συνεχίσουν  οργανώνοντας και ολοκληρώνοντας την εργασία αυτή.
•  Συχνά, όταν μιλάνε, κάνουν αναγραμματισμούς (π.χ. λένε Παθαναϊκός αντί για Παναθηναϊκός).
•     Μπερδεύουν λέξεις που μοιάζουν ηχητικά (π.χ. γεμίσει/γεννήσει).
•     Έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο.
•  Αδυνατούν να διηγηθούν κάτι που τους συνέβη ή να αφηγηθούν μια ιστορία παραθέτοντας τα γεγονότα στη σωστή χρονική αλληλουχία. Οι προτάσεις τους δεν είναι ολοκληρωμένες νοηματικά.
•   Δυσκολεύονται να ονομάσουν αντικείμενα που βρίσκονται στο άμεσο περιβάλλον τους με αποτέλεσμα να κάνουν παύσεις ψάχνοντας να βρουν τη σωστή λέξη και μιλάνε, ή να καταφεύγουν σε χειρονομίες προκειμένου να επικοινωνήσουν με το συνομιλητή τους.
•      Δυσκολεύονται ενδεχομένως να σχεδιάσουν ορισμένα σχήματα (π.χ. ρόμβος).
•      Συγχέουν γράμματα που μοιάζουν οπτικά (π.χ. φ/θ, γ/χ).
•    Ξεχνούν τις οδηγίες που δίνει η δασκάλα σχετικά με τις ασχολίες τους μέσα στην τάξη ή τι πρέπει να ετοιμάσουν για την επόμενη μέρα.
•     Ξεχνούν τα πράγματά τους στο σχολείο.
•     Αφαιρούνται και αδυνατούν να μείνουν συγκεντρωμένα σε μια δραστηριότητα.
•     Δυσκολεύονται να επαναλάβουν με τη σωστή σειρά τις ημέρες της εβδομάδας και τις εποχές.
•   Επίσης δυσκολεύονται στη σωστή χρήση χρονικών επιρρημάτων (π.χ. πριν, τώρα, μετά, χθες, αύριο) και συχνά υστερούν στην κατανόηση χωρικών εννοιών.


Η διάγνωση μπορεί να πραγματοποιηθεί στο τέλος της δευτέρας τάξης του δημοτικού, όπου έχει ολοκληρωθεί πλήρως η εκμάθηση της γραφής και της ανάγνωσης μέσα από τη χρήση τεστ ανάγνωσης, κατανόησης, γραφής-ορθογραφίας, ανάπτυξης θέματος και αριθμητικής. Έχει αποδειχθεί πως όσο πιο έγκαιρα γίνει η διάγνωση, τόσο καλύτερα ένα παιδί αξιοποιεί την βοήθεια που του παρέχεται.

Ωστόσο, από την 1η τάξη του δημοτικού ή και νωρίτερα, όταν υπάρχουν διαπιστωμένες χαμηλές επιδόσεις στις μαθησιακές δεξιότητες του παιδιού, προτείνουμε στους γονείς την αξιολόγηση του παιδιού τους και την έναρξη πρώιμης μαθησιακής παρέμβασης. 

Είναι αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα ότι αν η παρέμβαση ξεκινήσει  νωρίς, τα αποτελέσματα είναι θεαματικότερα!
Διαταραχές άρθρωσης στους ενήλικες

Τι σημαίνει άρθρωση; 

Άρθρωση είναι η διαδικασία εκείνη σύμφωνα με την οποία οι ήχοι που παράγονται από τις φωνητικές χορδές και στη συνέχεια με τη συνδρομή των υπολοίπων οργάνων της φώνησης, δηλαδή της γλώσσας, της κάτω γνάθου, της μαλθακής υπερώας και των χειλιών, μετατρέπονται σε φθόγγους, συλλαβές και λέξεις.

Τι είναι οι διαταραχές άρθρωσης;

Ένας ενήλικας παρουσιάζει διαταραχή άρθρωσης όταν αδυνατεί να παράγει κάποια συγκεκριμένα φωνήματαόπως-συχνότερα- |ρ|, |σ|, |λ| και τα συμπλεγμάτων αυτών (|κρ|, |βρ|, |δρ| κοκ, |στ|, |σπ|, |στρ| κοκ, |φλ|, |θλ| |γλ| κοκ.), κατά την αυθόρμητη ομιλία.

Τα περισσότερα λάθη χωρίζονται σε μια από τις τρεις κατηγορίες: παραλείψεις, αντικαταστάσεις ή παραφθορές. Ένα παράδειγμα παράλειψης είναι "δρόμος" αντί για "δόμος" ή "νεό" αντί για "νερό". Ένα παράδειγμα αντικατάστασής του "σ" με το "θ" κάνει τη λέξη "παππούς" να ακουστεί "παππούθ" ή "θούπα" αντί για "σούπα".
Είναι πολύ συχνό εύρημα στα παιδιά προσχολικής ηλικίας και συνήθως συνιστάται άμεση αντιμετώπιση για να αποφευχθεί η παρουσία της διαταραχής άρθρωσης και κατά την ενήλικη ζωή.

Πού οφείλονται;

Συνήθως οφείλονται σε λανθασμένη τοποθέτηση των αρθρωτών (γλώσσα, χείλη κλπ), σε δυσκολία συντονισμού κινήσεων των αρθρωτών, σε ορθοδοντικά προβλήματα, σε μυϊκή αδυναμία των αρθρωτών και σε επίκτητες νευρολογικές ασθένειες ή κακώσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος (δυσαρθρία, αφασία, λεκτική απραξία).

Πώς γίνεται η διάγνωση στους ενήλικες;

Συνήθως, ο ενήλικας αναγνωρίζει και αναφέρει ο ίδιος τη δυσκολία του, ότι -για παράδειγμα- "Δεν λέει σωστά το ρο". Σε αυτή την περίπτωση η αξιολόγηση της ομιλίας των ενηλίκων δεν διαφέρει ουσιαστικά από εκείνη των παιδιών: Τυπικά εφαρμόζεται ένα επίσημο ή άτυπο τεστ άρθρωσης ώστε να καταγραφούν οι δυσκολίες. Κάποιες φορές η διαγνωστική συνεδρία ηχογραφείται ώστε να γίνει λεπτομερέστερη και πλήρης ανάλυση της ομιλίας. Συνοδευτικά, γίνεται εξέταση των αρθρωτών (γλώσσα, χείλη, γνάθος, δόντια, υπερώα, μάγουλα) ως προς την κινητικότητα, την δύναμη, την θέση, την κατάσταση, τον μυϊκό τόνο. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει σαφές νευρολογικό ή οργανικό αίτιο η αξιολόγηση συμπεριλαμβάνει περισσότερες και πιο αναλυτικές διαδικασίες για να εντοπιστούν πιθανά γλωσσικά ευρήματα.

Οι διαταραχές άρθρωσης στους ενήλικες θεραπεύονται;

Η θεραπεία μίας απλής δυσκολίας άρθρωσης περιλαμβάνει εξατομικευμένες ασκήσεις αρθρωτών και εκμάθηση του σωστού τόπου και τρόπου άρθρωσης του (των) ζητούμενου (-ων) ήχου (-ων). Ο χρόνος και η επιτυχία της θεραπείας σαφώς εξαρτάται και από την συμμετοχή του ίδιου του ατόμου που καλείται να εφαρμόζει τις οδηγίες και να ακολουθεί το πρόγραμμα που δίνεται από τον λογοθεραπευτή του. Σημειώνεται ότι μπορεί να χρειαστεί και ορθοδοντική θεραπεία πριν ή παράλληλα με την λογοθεραπευτική αντιμετώπιση όπου κριθεί απαραίτητο.

Χρειάζεται να αποκαταστήσουμε ένα πρόβλημα άρθρωσης;

Εάν σκεφθείτε την πιθανή επίπτωση που μπορεί να έχει ένα πρόβλημα άρθρωσης στην κοινωνική, συναισθηματική, εκπαιδευτική και/ή επαγγελματική ζωή κάποιου, η απάντηση είναι εμφανής.

Μαζί με την εκμάθηση άρθρωσης του φωνήματος, τις περισσότερες φορές επιτυγχάνεται συνειδητοποίηση της διαδικασίας της ομιλίας, ορθότερη αναπνοή, καλύτερη άρθρωση και των υπόλοιπων φωνημάτων και... φυσικά αυξάνεται η αυτοπεποίθηση!
​
Η ποιότητα της ζωής μας επηρεάζεται από την ικανότητα της ομιλίας μας!